Πολλές φορές κάποια χρόνια προβλήματα και εκκρεμότητες βρίσκουν το δρόμο τους, με αναπάντεχες λύσεις.
Όσον αφορά τους γάμους ατόμων του ιδίου φύλου στην Κύπρο έχουμε και παλιότερα αναφερθεί στην έλλειψη Νομοθεσίας και άλλα ευτράπελα που συμβαίνουν όταν ένα θέμα είναι ταμπού για μια μικρή συντηρητική κοινωνία.
Ο κόσμος όμως προχωρά εν αγνοία μας.
Κάποιος λοιπόν στέλνει ένα γράμμα διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εσωτερικών και διαμαρτύρεται για τα δικαιώματά του.
Απαιτεί ισότητα και εκφράζει τα αυτονόητα ανύπαρκτα δικαιώματά του να γίνουν σεβαστά σε μια Ευρωπαϊκή χώρα, που έχει μεσαιωνικές νοοτροπίες σε πολλά θέματα.
Ο αρμόδιος Γενικός Διευθυντής (Λάζαρος Σαββίδης) είναι από το Νόμο υποχρεωμένος να του απαντήσει, και αρχίζει μια ανακίνηση του ζητήματος. Την καυτή πατάτα κανείς δεν την κρατά φυσικά.
Πολύ πιθανόν το θέμα να χαθεί μέσα στη γραφειοκρατία επιτροπών, αρμοδίων οργάνων και τελικά το αποτέλεσμα να είναι μηδέν.
Είπαμε: το πολιτικό κόστος είναι μεγάλο για μικρόψυχους πολιτικούς, που ούτε ιδέες έχουν, ούτε κότσια, ούτε κρίση.
Ίσως ο πολίτης αυτός να πρέπει να περιμένει κι άλλο, και να συνεχίσει να δίνει τη μάχη του, ίσως παράλληλα καταγγέλοντας και το Κυπριακό Κράτος (συνασπισμένος μαζί και με άλλους πολίτες),
σε Διεθνείς Οργανισμούς μέχρι να βρεί το δίκιο του.
Εκεί λοιπόν που κυριαρχεί αμηχανία και τίποτα δεν κινείται ούτε μπρός ούτε πίσω (πάει άραγε και πιο πίσω;)έρχεται μια καινούργια ιδέα:
Ο συνδυασμός του πληγωμένου Κυπριακού Τουρισμού με το θέμα των γάμων Ομοφυλοφίλων.
Με αφορμή μια πρόταση ενός Τουριστικού γραφείου στην Αγγλία που διοργανώνει gay honeymoons
μαθαίνουμε ότι πολύς κόσμος θα ερχόταν στο νησί να παντρευτεί και να περάσει το μήνα του μέλιτος.
Άν το Νομοθετικό περιβάλλον ήταν θετικό…λέμε ΑΝ.
Ναι! Το ξέρουνε κι οι πέτρες.
Ο Κύπριος τα πράγματα τα σκέφτεται ΠΑΝΤΑ αλλοιθωρίζοντας προς την τσέπη του…
Και για να βγάλει λεφτά πουλάει και την ηθική και όλα.
Αυτή η ιδέα έχει χρήμα από πίσω, οπότε έχει λόγους να το σκεφτεί καλύτερα.
Ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού πρέπει να υπολογίσει τα κέρδη και οι Ξενοδόχοι το ίδιο.
Επειδή ο καθένας παντρεύεται στην χώρα του, εκτός κι άν αυτή του το απαγορεύει. Οπότε μπορεί να πάει στην Κύπρο να παντρευτεί που έχει και πιο πολύ Ήλιο.
Ας μήν ξεχνάμε και την «Οικονομική Κρίση». Ο Κυπριακός Τουρισμός βρίσκεται σε πτώση και οι προοπτικές της ανάκαμψης δυσοίωνες.
Όσο για τις ηθικές πτυχές του θέματος, με ένα ψύχραιμο μάτι θα δούμε
ότι συνήθως αυτοί που έχουν αποφασίσει να παντρευτούν είναι συνήθως ήσυχα άτομα, που χωρίς πολλές εκκεντρικές ακρότητες θέλουν να ζήσουν με απλότητα την εμπειρία του γάμου τους.
Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους,
τόσοι πολιτικοί γάμοι έχουνε γίνει, πολύ πιο ψεύτικοι για να εξυπηρετήσουν άδειες παραμονής, κι άλλα άσχετα συμφέροντα,
οι ομοφυλόφυλοι που παντρεύονται από αγάπη σας πειράξανε ρε κακομοίρηδες;
Η χιουμοριστική διάσταση στο θέμα είναι η εξής:
Νέες ιδέες και νέες διαφημιστικές καμπάνιες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν…
«Ελάτε για γάμο και Gay Honeymoon στο νησί μας.
Τα ξενοδοχεία μας σας περιμένουν».
Νησί του Έρωτα, Αφροδίτη, κλπ….