Tag Archives: κοινωνικό πρόβλημα.

Ο κομψός ρατσισμός

O ρατσισμός παίρνει πολλές μορφές. Είναι δίπλα μας και μπορεί και στο πιάτο μας. Μπορεί να είναι λίγο ή πολύ επιθετικός.

Η γνώμη μου είναι πως ο πιο επικίνδυνος είναι ο υφέρπων ρατσισμός, που κρύβεται πίσω από μία φαινομενικά ακίνδυνη έκφραση άποψης. Μπορεί να είναι απλά η ενάσκηση ενός δικαιώματος. Εγώ πιστεύω ότι ο τάδε είναι κατώτερος – Δημοκρατία έχουμε και λέω ότι γουστάρω.

Πάντα συνοδεύεται μια άρρωστη άποψη από ένα δημοκρατικό άλλοθι. Αυτό κάνουμε όλοι λίγο πολύ σε αυτή τη χώρα που δίνει πολλά περιθώρια στον κάθε νοικοκύρη να βγάζει τη ρατσιστική του βία, με τον πιο κομψό τρόπο και να λέει μετά «εγώ δεν είμαι ρατσιστής»(ναί αυτοί είναι μαύροι).

Γιατί τα γράφω όλα αυτά? Έπεσα πάνω σε ένα κλασσικό παράδειγμα έκφρασης ρατσισμού. Το παραθέτω όχι γιατί με νοιάζει να κατηγορήσω τον «θύτη» αλλά γιατί θεωρώ πιο σημαντικό ότι με τέτοια παραδείγματα είναι γεμάτη η καθημερινότητά μας και τα συναντούμε και στον κοινωνικό μας κύκλο και σε εμάς τους ίδιους.

Στην ιστοσελίδα του διάσημου ταβερνιάρη Ζανέττου διαβάζουμε: «Όποιος ξένος εργάζεται εδώ μπορεί να μάθει 500 ελληνικές λέξεις [αυτό είναι μια απλή έκφραση δικαιώματος του » ό,τι θέλω κάνω στην ταβέρνα μου» / τίποτα κακό ως εδώ] και συνεχίζει..»Υπάρχουν πίθηκοι που ξέρουν και 2000 λέξεις» [εδώ έχουμε μιά ύπουλη ρατσιστική σύγκριση των ξένων με τους πίθηκους].

Πιο πάνω, φυσικά, μας είχε προειδοποιήσει ότι δεν είναι ρατσιστής…Οκ! φέρε και δύο μπύρες!

Λίγες σκόρπιες σκέψεις για τη διαμαρτυρία

Μερικές σκόρπιες σκέψεις για την διαμαρτυρία. Κάτι πρωτόγνωρο, λένε πολλοί , συμβαίνει στην Κυπριακή κοινωνία.Εγώ θα έλεγα ναί μέν αλλά είναι νωρίς ακόμα….Αυτή η εκδήλωση διαμαρτυρίας είναι πέρα ώς πέρα αυθόρμητη κι αυθεντική κι αν κάποιος μπορεί να πει διάφορα, πάντως δεν μπορεί να πεί ότι δεν είναι αυθόρμητη.
Πολλοί θα προσπαθήσουν να πάρουν τον κόσμο με το μέρος τους, να τον ερμηνεύσουν όπως τους συμφέρει για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Κάποιοι θα πουλήσουν πιο πολλά φύλλα εφημερίδων, κάποιοι βλέπουν πιθανές ψήφους πίσω από όλα αυτά. Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να δεί κανείς τις συνήθεις παγίδες πίσω από τις δηλώσεις γραφικών πολιτικών.
Όπως σε κάθε μαζική εκδήλωση καθένας κατεβαίνει για τους δικούς του λόγους. Η αντιπολίτευση στο σύνολό της θα προσπαθήσει να μπεί μέσα στο κέντρο της αναμνηστικής φωτογραφίας. Μιά αυθόρμητη αντίδραση είναι συναισθηματική.
Κάποιοι στην Ελλάδα έλεγαν τις πρώτες ώρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη ότι θα ξεφουσκώσει γρήγορα. Όμως η οργή έχει δικούς της κανόνες που πολλές φορές ανατρέπουν τις θεωρίες των ‘»ειδικών». Σαφώς το σκηνικό είναι διαφορετικό στην Κύπρο.
Αλλά υπάρχει κι εδώ δυσαρέσκεια, υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που μπορεί να είναι μονίμως αόρατες από τα Media και αποκλεισμένες από την κοινωνική ζωή αλλά «βράζουν» – βλέπε π.χ. μετανάστες. Υπάρχουν πολλοί αδικημένοι είτε από τις αυθαιρεσίες της Αστυνομίας, είτε του Κράτους, είτε αρρωστημένων αντιλήψεων (βλ.ξενοφοβία/ρατσισμός/αναξιοκρατία/ διαφθορά, φαινόμενα που ανθίζουν στον τόπο αυτό).
Πιό Περίεργη όμως είναι  η εκκωφαντική σιωπή των φοιτητών από τις διεργασίες τέτοιων γεγονότων.
Παγκόσμια πρωτοτυπία θα έλεγα. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι Κύπριοι φοιτητές είναι αυτοί που θα ήθελε  κάθε κυβέρνηση να έχει. Αρνάκια με τα όλα τους. Αναρωτιέται κανείς άν αυτοί που έτρωγαν το ξύλο στο βίντεο έχουν καθόλου φίλους.
Η Κοινωνία Αλληλεγγύης είναι κάτι που δεν διδάσκεται ούτε στις οικογένειες των Κυπρίων, ούτε στα Κυπριακά σχολεία (με εξαίρεση τα βιβλία  Σύγχρονης Κυπριακής ιστορίας – αλλά μάλλον είναι παλιές ιστορίες αυτές) . «Όσο η αδικία δεν μας αγγίζει κάνουμε το κορόϊδο» – Νομίζουν ότι τα γεγονότα δεν τους αφορούν; Το ότι είναι βολεμένη η Κυπριακή Νεολαία δεν χρειάζεται να το αναφέρουμε. Πρέπει όμως, αν θέλουν να ζήσουν σαν άνθρωποι σε αυτό τον τόπο ,να καταλάβουν ότι όταν καταπατούνται τα θεμελιώδη δικαιώματά τους δεν έχει νόημα κανείς να κρύβεται ή να διαμαρτύρεται μέσω email. Είναι αξιοπρεπές να παραστεί σε μιά δίκαιη διαμαρτυρία καθόλα νόμιμη .¨Αλλωστε υπέρ των Νομίμων δικαιωμάτων γίνεται η διαμαρτυρία-όπως γίνονται οι πορείες κατά της Τουρκικής Κατοχής.