Γράφω τα παρακάτω,
Επειδή για κάποιο λόγο στην Κύπρο για να γίνεις κατανοητός πρέπει να μιλάς με γλώσσα ασπρό-μαύρη.
Επειδή η βλακεία είναι ανίκητη πρέπει κάθε φορά να εξηγείς ότι δεν είσαι κομμουνιστής/ακελικός/φασίστας/δεξιός ή ό,τι άλλο σου προσάπτει ο κάθε ένας.
Φυσικά όσοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σε ένα απο τα ιδεολογικά στρατόπεδα(συγκέντρωσης;)
δεν μπορούν να διανοηθούν ότι μπορεί εσύ να ΜΗΝ ανήκεις στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Πρέπει να ανήκεις οπωσδήποτε, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να έχει λόγο ύπαρξης ούτε το δικό τους στρατόπεδο.
Για να πλακωθούνε στο ξύλο χρειάζονται χούλιγκανς κι από τις δύο πλευρές.
Άμα δεν εχεις αντίπαλο με ποιόν θα παίξεις σφαλιάρες?
Άρα να δημιουργήσουμε έναν αντίπαλο.
Και ποιός θα είναι αυτός;
Φυσικά όποιος διαφωνεί μαζί μας.
Με αυτή την λογική λειτουργούν διάφοροι καννίβαλοι που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, κι ακούν αυτά που θέλουν να ακούσουν.
Ανοίγουν το στόμα τους και πετάνε ό,τι βγεί.
Οι μεν λένε για φασίστες, οι δε για κομμούνια, γενικώς η έλλειψη Παιδείας δημιουργεί ένα κλίμα άναρθρων κραυγών αντιπαράθεσης περί Ελληνικής Λεβεντιάς από τη μιά και Απρόσωπου Διεθνισμού από την άλλη (που φυσικά η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει ακόμα πιο απρόσωπο για να μπορεί να εκμεταλλεύεται την κατάσταση). Αδυναμία διαλόγου ανάμεσά τους.
Προφανώς οι μετανάστες είναι τα θύματα της κατάστασης.
Δουλεύουν περισσότερο, πληρώνονται λιγότερο, πολλές φορές ανασφάλιστοι, και τους κατηγορούν ότι παίρνουν και τις δουλειές των ντόπιων(που όμως οι ντόπιοι δεν θα έκαναν).
Καί το χειρότερο, τους συμπεριφέρονται σαν να είναι δεύτερης διαλογής πολίτες.
Και για να απαντήσω σε κάποια προηγούμενα σχόλια, οι Έλληνες μετανάστες είχαν αντιμετώπιστεί με τον ίδιο απαράδεκτο τρόπο έναν αιώνα πρίν(δεν ξέρω αν σας κολακεύει το ότι κάποιοι ακόμα συμπεριφέρονται σε ανθρώπους σαν να είναι ζώα έν έτει 2010).
Και επειδή πάντα οι Έλληνες θεωρούν αδιανόητο να αντιμετωπιζονται σαν ημίθεοι τουλάχιστον, να υπενθυμίσω ότι είχαν πολύ κακή φήμη στις Η.Π.Α λόγω των εγκληματικών τους δραστηριοτήτων-και όχι επειδή οι Αμερικάνοι δεν ήξεραν περί του Ελληνικού Πολιτισμού.
Φυσικά οι περισσότεροι από αυτούς δούλεψαν τίμια και σκληρά κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, όπως κάνουν οι μετανάστες σε κάθε χώρα, όπως κάνουν και στην Κύπρο οι μετανάστες που αναγκάστηκαν να έρθουν στο νησί, όμως λίγοι κακοί είναι ικανοί να βγάλουν το κακό όνομά για όλους.
Παραθέτω σε αυτό το σημείο το πρόσφατο ελληνικό ντοκυμαντέρ «Οι Βρωμοέλληνες» σε 6 μέρη(βάζω μόνο το πρώτο,δείτε τα υπόλοιπα στο youtube)
Όσοι πιστεύουν ότι οι μετανάστες δεν πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιωματα όταν κάνουν τη δουλειά με έναν Κύπριο είναι πραγματικά ρατσιστές. Συνήθως δεν το αρνούνται και οι ίδιοι – μιλούν με μειωτικές εκφράσεις και αυτοχαρακτηρίζονται ώς επαναστάτες (τίνος πράγματος άραγε) και τελούν υπο σύγχυση.
Κατηγορουν τους αλλοδαπούς επειδή είναι σκουρόδερμοι (λες και οι Κύπριοι ανήκουν στην αρεία φυλή) και δεν κατηγορούν τους συντοπίτες τους που τους εργοδοτούν, ώστε να προσλάβουν αυτοί Κύπριους, γιατί καταλαβαίνουν ότι και οι ίδιοι το ίδιο θα έκαναν αν είχαν την επιλογή να τους χτίσει για παράδειγμα, κάποιος το σπίτι με το μισό ή λιγότερο μεροκάματο.
Από την άλλη πλευρά και η Αριστερά έχει μεγάλες ευθύνες με την στάση της.
Δεν θα αναφερθώ στα γεγονότα της Λάρνακας, που είναι πολυσυζητημένα.
Ας πάρουμε ένα άλλο πολύ απλό παράδειγμα από την ελληνική πραγματικότητα,
την οποία η κυπριακή αρέσκεται να μιμείται.
Κάτοικοι άλλων περιοχων, ως επί τω πλείστον
από τις πιο οικονομικά ευκατάστατες, επισκέπτονται την περιοχή του Αγ.Παντελεήμονα-με τα γνωστά συνεχόμενα γεγονότα που σχετίζονται άμεσα με τον τεράστιο όγκο εξαθλιωμένων μεταναστών, σε μια μικρή σχετικά γειτονιά της Αθήνας-
για να διαδηλώσουν κατά του ρατσισμού και υπέρ των μεταναστών, κατηγορώντας τους κατοίκους ως φασίστες.
Φυσικά στις περιοχές που μένουν αυτοί τέτοια προβλήματα δεν υπάρχουν, ή υπάρχουν σε πολύ μικρότερο βαθμό.
Με Θεωρητικό λοιπόν ύφος καθηγητή και Επιβλητική προοδευτικότητα καλυπτόμενοι από μια πολιτικώς ορθή αερολογία, βαφτίζουν ένα μεγάλο μερος των ντόπιων ως κατηγορούμενους για την κατάσταση.
Η μετανάστευση όμως είναι πρόβλημα που πλήττει και τους ντόπιους ποικιλοτρόπως.
Είναι και οι ντόπιοι θύματα της κατάστασης.
– εφόσον ειναι αναγκασμένοι να ζήσουν το πρόβλημα απο πρώτο χέρι – αφημένοι στο έλεος της μοίρας από την ηχηρή απουσία του Κράτους.
Όταν κάποιος δεν έχει δουλειά κι έρχεται στη Κύπρο όχι για διακοπες ή για επενδύσεις αλλά για να ζήσει θα κάνει ότι βρεί αν έχει ανάγκη.
Όταν δεν έχει διέξοδο θα εγκληματίσει.
Αυτό θα έκανε οποιοσδήποτε, είτε Κύπριος είτε Αλλοδαπός.
Τώρα το να εκμεταλλεύονται την αγανάκτηση των Κυπρίων κάποια πραγματικά ρατσιστικά Νεοναζί στοιχεία σε Κυπριακή έκδοση, και να εξαπολύουν επιθέσεις μίσους κατά όλων όσοι διαφωνούν (αλλοδαποί, άτομα απ΄άλλα κόμματα, ανεξάρτητοι) είναι άλλο θέμα.
Είναι πραγματικά επικίνδυνα γελοίοι.
Το ποσοστό της Χρυσής Αυγής στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην Αθήνα και η παρουσία τους πλέον στο δημοτικό συμβούλιο πρέπει να είναι πολύ λογικό να συμβαίνουν, και πρέπει να τα δούμε αυτά σε συνάρτηση με τη συμπεριφορά της αυτιστικής αριστεράς που μέσω οργανώσεων μη κυβερνητικών ή άλλων, φροντίζει απλά να ηθικολογεί από άμβωνος και δείχνει να μην έχει κοινωνική συναίσθηση του τί γίνεται.
Εγκλωβισμένη σε στείρα ρητορική δεν βλέπει και το δίκιο των ντόπιων κατοίκων και τους βαζει σε ακόμα μεγαλύτερη αντιπαράθεση με τους αλλοδαπούς.
Όταν η σύσταση της κοινωνίας αλλάζει απότομα πολλά αλλάζουν στην καθημερινότητα των πολιτών.
Όταν το Κράτος αδιαφορεί να τηρήσει τα ίδια μέτρα και σταθμά για όλους εφαρμόζοντας το Νόμο, και για τούς εγκληματίες μετανάστες, αλλά και τους εγκληματίες εργοδότες νόπιους και όσους δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των εργαζομένων, δημιουργούνται καταστάσεις ανισότητας και αδικίας.
Κι η αδικία φέρνει τη μισαλλοδοξία.
Μόνο το Κράτος μπορεί να δώσει λύση θεσπίζοντας όρους υποδοχής των αλλοδαπών, όρους εργασίας για όλους ντόπιους και αλλοδαπούς.
Οσον αφορά στους αιτητές πολιτικού ασύλου είναι γνωστό ότι η αδικία έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης απο τους πολλούς εργοδότες . Στο πολύ καλό άρθρο εδώ μπορούμε να καταλάβουμε πώς εκμεταλλεύονται κάποιοι το άσυλο, και προσθέτουν έναν σημαντικό παράγοντα αντιπαράθεσης και αδικίας στην κυπριακή κοινωνία.
Είναι λάθος να αποδυναμώνεται ο θεσμός της προστασίας ασύλου με το να παρέχεται σε άτομα που δεν το δικαιούνται.
Το άσυλο προστατεύει συγκεκριμένα άτομα που χρήζουν προστασίας.
Όχι όλους όσοι είναι απλά αλλοδαποί.
Λύσεις προφανώς και υπάρχουν για το Κράτος και
τους αρμόδιους φορείς που θα ενδιαφερθούν να εφαρμόσουν μια ολοκληρωμένη πολιτική για το Μεταναστευτικό.