Μέσα από την λανθασμένη εκφορά του λόγου μερικές φορές βλέπουμε και το πόσο
νυχτωμένη είναι ή όχι μια κοινωνία. «Γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή λέγει»
Ειδικά όταν μιλάμε για πρόσωπα που κατέχουν αξιώματα υψηλά στην διοίκηση θα περίμενε κανείς να ξέρουν το αντικείμενο για το οποίο μιλούν .
Επί του προκειμένου έχουμε το θέμα δύο ανθρώπων του ιδίου φύλου που στην Κύπρου δεν μπορούν να παντρευτούν, για τους λόγους που όλοι γνωρίζουν και όλοι μαζί αποφεύγουν να συζητούν αφήνοντας τη χώρα έκθετη στα μάτια άλλων χωρών, τις οποίες συχνά οι πολιτικοί της Κύπρου προβάλλουν ως παράδειγμα προς μίμηση.
Εδώ, στην χώρα της κουμπαροκρατίας ακόμα και αυτοί που κατανοούν την κατάφορη αδικία φοβούνται να υποστηρίξουν τις απόψεις τους
γιατί θα τους «κολλήσουν τη ρετσινιά»
Αυτό που θέλω να πώ όμως είναι άλλο, και είναι το εξής:
Ακόμα και αυτοί που θέλουν να υποστηρίξουν μια αλλαγή προς το δικαιότερο, όπως η Επίτροπος Διοικήσεως φέρεται να συγχύζει
την ομοφυλοφιλία με την ομοφυλία. Το πρόβλημα στο Νόμο είναι ότι δεν επιτρέπει – αδίκως και όλως παρανόμως – τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου. Το θέμα της «φιλίας» δεν θίγεται πουθενά ούτε και ενδιαφέρει το Νομοθέτη. Έτσι άν ένας ετεροφυλόφιλος παντρευτεί έναν ομοφυλοφιλο, αυτό δεν απαγορεύεται αν είναι άτομα διαφορετικού φύλου.
Με την σύγχυση όμως που επικρατεί στα θερμόαιμα κεφάλια των Κυπραίων που με την πρώτη ευκαιρία είναι έτοιμοι να αρχίσουν να ουρλιάζουν με απολύτως ηθικά επιχειρήματα τύπου » ήρθε η καταστροφή του Κόσμου!» ,
ακόμα και η ψύχραιμη φωνή της Επιτρόπου Διοικήσεως τα μπέρδεψε.
Η ουσία είναι πάντως ότι ανεξαρτήτως φύλου ο καθένας πρέπει να δικαιούται τα αυτονόητα και σε αυτή τη μικρή γωνιά του πλανήτη.
Ακόμα και άν κάποιοι δεν εγκρίνουν τους «φίλους» του.
Κύπρος = Κουμπαροκρατία 