Νομικοί συνομιλούν για το Περιουσιακό | Τ/Κ Επιτροπή Αποζημιώσεων | ΕΔΑΔ

Πρίν δυο μέρες στην εκπομπή του ΡΙΚ “Το συζητάμε” με τη δημοσιογράφο Ειρήνη Χαραλαμπίδου Νομικοί συζήτησαν για το περιουσιακό και τις εξελίξεις στο ΕΔΑΔ (πρόσφατες αποφάσεις) σχετικά με τις προσφυγές στην Τ/Κ Επιτροπή Αποζημιώσεων σε συνδυασμό με τις προθεσμίες που τρέχουν για τις αποζημιώσεις περί απωλείας Χρήσεως.
Επίσης σχετικά με τις διαδικασίες που μπορούν να ακολουθήσουν οι πρόσφυγες μετά την πάροδο της προθεσμίας (Δεκέμβριος 2011), και την επαναφορά των υποθέσεων στο ΕΔΑΔ σε άλλο επίπεδο.
Συμμετέχουν ο Έλληνας κ.Χρήστος Ροζάκης (Αντιπρόεδρος ΕΔΑΔ) και οι Κύπριοι Νομικοί κ.Αχιλλέας Δημητριάδης, κ.Αλέκος Μαρκίδης, ο κ.Λουκής Λουκαϊδης και ο κ.Άριστος Δαμιανού.
Το ηχητικό που ακολουθεί ξεκινά με τον κ.Ροζάκη.
Δυστυχώς έχασα την αρχή των απαντήσεων του.

ΡΙΚ : Έντιμη Δημοσιογραφία ή Κρατική Προπαγάνδα

ΡΙΚ. Τί έχει και τί δεν έχει;
Μιλάω με ένα φίλο, όχι Κύπριο, που παρακολουθεί το ΡΙΚ από την Ελλάδα που σημαίνει πως βλέπει το τροποποιημένο πρόγραμμα του σταθμού.
Είναι ενθουσιασμένος κυρίως με το δελτίο ειδήσεων. Πετυχαίνει και κάποιο ενδιαφέρον θέμα κάποιες φορές, αλλά τις ειδήσεις, αυτές που αφορούν την Ελλάδα, προτιμά να τις βλέπει από το Κυπριακό κανάλι. Ίσως για να ακούει τα γεγονότα της ελληνικής πραγματικότητας με μια πιο αποστασιοποιημένη ματιά. Θεμιτό.

Τί γίνεται όμως όσον αφορά την Κυπριακή επικαιρότητα και την περιγραφή των γεγονότων που την συνθέτουν;
Η αλήθεια είναι ότι το ΡΙΚ κάνει μια (λίαν επιεικώς μιλώντας) πολιτικώς ορθή προπαγάνδα. Διανέμει το χρόνο του στην Κυβέρνηση αρχικά, και στα κόμματα της αντιπολίτευσης έπειτα, ανάλογα με την κοινοβουλευτική τους δύναμη.

Όλα είναι κουκιά μοιρασμένα. Κανείς άλλος δεν δικαιούται να μιλά. Οι δημοσιογράφοι του είναι ανύπαρκτοι. Κυρίως όταν παίζουν το ρόλο του μαχητικού δημοσιογράφου γίνονται ανυπόφοροι[βλέπε δήθεν πύρινους λόγους του Γ.Καρεκλά].
Βασικά ο ρόλος τους εξαντλείται στο να δίνουν το λόγο και να τον παίρνουν, να συντονίζουν τη συζήτηση. Οι ερωτήσεις τους είναι κυρίως «πάσες» στον συνομιλητή τους. Τόση βαρεμάρα συγκρίνεται μόνο με τις συνεντεύξεις ποδοσφαιριστών. Είναι φανερό πως αυτή είναι η «γραμμή» του καναλιού.

Τα έχουμε καλά με όλους όσοι είναι ικανοί να μας βλάψουν. Τους άλλους τους χτυπάμε αλύπητα ή τους εκμεταλλευόμαστε.

Βαθιά συντηρητικός λόγος, συναισθηματικά φορτισμένος που επαναλαμβάνει κλισέ αιώνων ρομποτικά, όπως βάζει σφραγίδες μηχανικά ένας δημόσιος υπάλληλος επί οκταώρου βάσεως.

Η «πονεμένη μάνα», ο «άτυχος νέος», η «ανάστατη τοπική κοινότητα»… …κραυγές… και διάλειμμα για διαφημίσεις.

Δεν υπάρχει ούτε ΜΙΑ εκπομπή που να υπηρετεί την δημοσιογραφία,
άν υποτίθεται ότι είναι αυτή λειτούργημα. Επιφανειακή αντιμετώπιση των ζητημάτων στην καλύτερη των περιπτώσεων, απουσία κριτικής σκέψης, και το χειρότερο όλων απουσία δημοσιογραφικής έρευνας.

Σε μια χώρα βαθιά διεφθαρμένη σε πολλά επίπεδα, η Κυπριακή δημοσιογραφία παίρνει τη θέση της δίπλα στους υπόλοιπους πρωταγωνιστές, κάνοντας τα «στραβά μάτια» με το να μήν ερευνά,
με το να μήν κριτικάρει αυτά που πρέπει, και «κάνοντας κοννέ» (απαίσια έκφραση) με το να εξυπηρετεί συμφέροντα.
Όλα αυτά γίνονται φυσικά λαμβάνοντας αντίτιμο.
Χρήμα, Δόξα κλπ.

Η διαπλοκή είναι κάτι τόσο αυτονόητο στην κουμπαροκρατία της Κύπρου, ώστε όταν ένας δημοσιογράφος του ΡΙΚ μεταπήδησε σε υψηλή θέση κόμματος (Λ.Φουρλάς), κανείς δεν εξεπλάγη.
Είναι σαν να λέμε «εντάξει μωρέ, για τα ίδια συμφέροντα θα δουλεύει όπως και πριν». Έτσι, απλά και κυνικά.
Αυτό που αλλού μπορεί να ήταν σκάνδαλο εδώ είναι ένα ανατριχιαστικό τίποτα.